Ulkemiz adina doktugumuz/dokturdugumuz kanlara, yani Kinali Kuzular dedigimiz sehitlerimiz icin ne hisetiklerimi yazmak istiyorum.
Ulkenin basindaki kisi cikip sehitlerimize 'kelle' ve onlarin sehit olmasina neden olan teror orgutunun basindaki kisiyede 'sayin' diyen ve sonra bu teroristlere af cikartip sinir kapilarinda davul/zurna ve ciceklerle karsilatiran, ne yedigu belirsiz bir acilima sirf entelik/libosluk/demokrasi/barisci gozukmek icin gozu kapali destek cikarilirken, 'ne mutlu Turkum' demek fasistlikmis gibi gosterilmeye calisilan, daha Ermenilerin oldurdugu diplomatlarimizin hakkini aramak dururken ve o kisilerin adlarini bile bilmezken ve onlarin olduruldugu gunlerde anmazken cikip 'hepimiz Ermeniyiz' pankartlari ile cinayete kurban gitmis bir Ermeni yazarin anildigi/hatirlandigi, sehitler verdigimiz en acili gunumuzde bile internetteki sitelerde eglenmeye devam edilip, gostermelik timsah gozyaslari dokuldugu, 'milliyetci degilim' demenin sanki 'ben irkci degilim' demek yerine gectigi, insanlarin komur/nohut icin oy verdigi icin kufur ederken o kisileri o duruma getiren bundan onceki hukumet ve muhalefete oy verenlerin ve koru korune destekleyenlerin yasadigi bir ulke icin kanini akitan ve can veren butun Kinali Kuzularimiza uzuluyorum. Yazik oluyor diyorum cunku onlarin kiymetini bilen insanlar degiliz, ulke degiliz artik!
Kore savasinin gazimizin acliktan tek basina bir baraka gibi yerde pislik icerisinde oldugu bir ulke ve onun insanlariyiz!
Sozun bitigi ve daha fazlasini soylemeye gerek yok sanirim.
P.S:nasil boyle insanlarimizin/ulkemizin degerini bilemez olduk ve serefsizlestik bir sonraki yazimda.
skip to main |
skip to sidebar
Politika ve tarih konularina merakimi ve fikirlerimi yazilarimla diger kisilerle paylasmak icin 2 yil once acip 1 yil sonra kapadigim blog'un devamidir. Geyik muhabetleri ariyanlarin pek aradigini bulamiyacagi, kasfetlimi kasfetli, yaw bu adam'da bir gun ic acici birsey yazmazmi dedirtecek bir sayfadir. Kalp hastalari ve yuksek tansiyonlari olanlara tavsiye edilmez =)
